Confronterend

Deze keer weer een blog over mijn werk. Naast mijn functie als Gezondheidsvoorlichter (zie eerdere blog!) ben ik ook coördinator van de AYA (Adolescents and Young Adults) zorg in het Maastricht UMC+: jongeren en jongvolwassenen tussen de 18 en 39 jaar die de diagnose kanker krijgen. Een doelgroep waar ik me gepassioneerd voor inzet. Tegelijkertijd is het ook confronterend. Je identificeert je al snel met de werkende jonge vrouw, moeder van twee kinderen, die midden in het leven staat. Alleen heeft zij net te horen gekregen dat ze ernstig ziek is. De wereld op z’n kop.

Een patiënt zei ooit tegen mij: “Weet je Joyce, dat ik de beste behandeling krijg en dat er hier goed voor mij gezorgd wordt, daar twijfel ik niet aan. Maar ik zou zo graag willen dat iemand mij vraagt hoe het met mijn vrouw en kinderen gaat.”

Dit is precies waar AYA zorg om draait. Een patiënt is niet alleen zijn tumor. Werk, studie, hobby’s, vrienden, familie, emoties, toekomstdromen, dát maakt iemand tot wie hij is. Want laten we eerlijk zijn. Als de arts of verpleegkundige aan je vraagt hoe het met je kinderen gaat, ga je dat heftige traject anders in. Sterker nog, je kunt bewustere keuzes maken wanneer de belangrijke aspecten in je leven mee worden gewogen. En dat is toch wat we allemaal willen? Gezien worden als mens?

Ja, het is dus confronterend, maar ik kan wel iets doen! Onder andere door in gesprek te gaan met patiënten en te luisteren naar hun verhaal. Wat maakt voor hen het verschil? Inzichten ontstaan door de patiënt te betrekken. Hoe creëren we ruimte voor het verhaal achter de patiënt in de overvolle spreekuren en met de torenhoge werkdruk? Door voorbeelden te laten zien. Dat je door deze proactieve aanpak veel problemen vóór kunt zijn en uiteindelijk dus zelfs tijd bespaart. En bovenal door het samen te doen met een bevlogen team, van zorgprofessionals én patiënten, dat zich voor 200% inzet. En dan niet alleen in ons eigen ziekenhuis, maar ook regionaal en nationaal, dat maakt AYA zorg zo krachtig.

Mijn ambitie is dat we in de nabije toekomst deze zorg niet alleen voor AYA’s goed hebben geregeld, maar voor élke patiënt. Trouwens, ook in het dagelijkse leven kun je dit principe toepassen. Kijk eens wat verder dan je neus lang is. Want niet alleen achter elke patiënt, maar achter elk mens zit een verhaal. 

Tijdens fotoshoot voor een interview over AYA zorg