Wellicht dat jullie je nog herinneren waar ik me (zoal) mee bezighoud in mijn werk: dingen eenvoudig maken die ingewikkeld zijn. Best wel gek dat ik het omgekeerde zie gebeuren tijdens (bijvoorbeeld) vergaderingen. In plaats van het beestje bij de naam te noemen, wordt er gesproken over bestuurscultuur, commitment, completeren, meetings, uitkristalliseren, finaliseren en innoveren. Om maar even een paar voorbeelden te noemen. Hoewel sommige mensen (denken te) weten wat er ongeveer bedoeld wordt, haakt het gros af. En valt het met de woorden mee, dan zijn de zinnen vreselijk lang en onsamenhangend. Waarom doen we dat? Proberen we om de hete brij heen te draaien misschien? Of slimmer (?) over te komen?
Ik denk dan altijd aan een aflevering van de serie Friends, waarin Joey een aanbevelingsbrief schrijft aan het adoptiebureau voor zijn vrienden Monica en Chandler. Zij zien dat niet zo zitten, uit angst dat het een averechts effect zal hebben. In gesprek met vriend Ross vertelt Joey zijn probleem: ik ken eigenlijk geen “big words”. Waarop Ross zegt: waarom gebruik je de synoniemenlijst niet? Dat is dan ook precies wat Joey doet.
Chandler: I don't understand.
Joey: Some of the words a little too sophisticated for you?
Monica: It doesn't make any sense.
Joey: Well, of course it does. It's smart. I used a thesaurus.
Chandler: On every word?
Joey: Yep.
Monica: All right, what was this sentence originally?
Joey: Oh. "They are warm, nice people with big hearts."
Chandler: And that became, "They are humid, prepossessing Homo sapiens with full-sized aortic pumps."
Joey: Yeah. Yeah. And hey, I really mean it, dude.
Ik moet er altijd erg om lachen (groot Friends-fan 😉). Soms, tijdens een vergadering, moet ik aan Joey denken. Want het klinkt dan net alsof iemand zijn zin ook door de synoniemengenerator heeft gehaald. “We gaan de inzetbaarheid vergroten door innovatieve ideeën te genereren en de plannen te toetsen bij onze achterban.” Uhm, wat gaan we doen? Helaas zijn er genoeg mensen die dan denken: “Het zal wel aan mij liggen dat ik dit niet begrijp.” Of “Laat ik maar geen vragen stellen, ik wil niet dom overkomen.” En zo houden we de moeilijke-woorden-cultuur in stand. Wat mij betreft een gemiste kans. Een kans om samen een stap vooruit te zetten. Ik sluit dan ook af met een quote van Oscar Wilde: “Don’t use big words. They mean so little.”
Reacties
Een reactie posten